هر شب، شب قدر است، اگر قدر بدانى
روزه گرفتن، بدون باز داشتن چشم و گوش و زبان از خطا و لغزش، فقط گرسنگى کشیدن است و بس!باید پس از گذراندن هوا و هوس در کوره «استقامت»، با پتک سنگین «نه»، سر شیطان نفس را کوبید! آن گاه، دل را صیقل و با آب «توبه» شستشو داد؛ تا همچون آینه، نور حق بر آن بتابد و صفات عالیه در آن انعکاس یابد ...
رمضان، ماه نزول قرآن، ماه نزول «فرشتهها» بار دیگر از راه رسید . دوباره سفره ضیافت الهى گسترده شد و پرهیزکاران به مهمانى خدا دعوت شدند! در این ماه اگر تمامى اعضاء و جوارح روزه باشد؛ حتى خوابیدن و نفس کشیدن نیز عبادت و تسبیح است . ماه غلبه بر شیطان درون و بیرون و بى اعتنا شدن و بى توجهى به ظواهر فریبندهاى است که کمترین توجه به آنان، نورانیت درون را خاموش مىکند! ... «رمضان»، ماهى است که ابتدایش رحمت، میانهاش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم است.» اگر دل، در این ماه، بهارى نشد؛ همیشه سال، پائیزى و سرد است . سالکان، این ماه را به رفع تکلیف نمىگذرانند ... آن جا که مىتوان با قطره اشکى در نیمههاى شب، انبوه آتشى را خاموش کرد؛آنجا که فرشتگان، به نزدیک ترین مدار زمین رسیدهاند؛آنجا که شیاطین در « بند» هستند؛ آنجا که درهاى جهنم بسته است، درهاى رحمت باز؛ و ... آنجا که روزه سپر است از آتش! چرا غفلت؟! چرا کسالت و تنبلى؟! باید از لحظه لحظه این ماه استفاده کرد و از روزها و شبهایش بهرهها گرفت؛ تا موفق به دریافت « کارنامه قبولى» شد! و باید قدر شبهاى «قدر» را دانست؛ بخشنده مهربان منتظر است تا « یا رب» بخشش خواهان را بشنود: و آنان که عمر خود را صرف اطاعت از دستورات الهى کردهاند، به همه شبهاى ماه رمضان توجه دارند و مىگویند: هر شب، شب قدر است، اگر قدر بدانى! ...
التماس دعا
