سلام یه شعری بود خیلی وقت پیش تو دفترم نوشتم نمیدونم از کجا بود ولی خیلی دردناک بود همیشه میگفتم دیگه اینقدرام وضعمون خراب نیست ولی حالا..... دوستان این وصف منه نه خوبایی مثل شما خدای نکرده دلخوری پیش نیاد علی علی
فریب ما مخور آقا دروغ می گوییم به جان حضرت زهرا دروغ میگوییم
چه ناله های فراغی چه درد هجرانی؟ نیا نیا گل طه دروغ می گوییم
تمام چشم براهی و انتظار فراغ و ندبه های فرج را دروغ می گوییم
دلی که مأمن دنیاست جای مولا نیست اسیر شهوت دنیا دروغ می گوییم
زبان سخن ز تو گوید ولی برای مقام به پیش چشم خدا ما دروغ می گوییم
خلاصه ای گل نرگس کسی به فکر تو نیست و ما به وسعت دریا دروغ میگوییم
مرا ببخش عزیزم که باز می گویم نیا نیا گل طه دروغ می گوییم
